بازی پرسپولیس و صنعت نفت انجام شد و بالاخره سرخپوشان به اولین پیروزی دست پیدا کردند. مطمئنا در بازی که تیمی به پیروزی برسد اکثر بازیکنان عملکرد مطلوبی داشته اند. در این جا می خواهم عملکرد یکایک سرخپوشان را در این دیدار مورد ارزیابی قرار دهم:

میثاق معمارزاده: در اولین بازی خودش عملکرد بدی نداشت و در یکی دو صحنه هم عالی کار کرد. هرچند که روی تک گل خورده می توانست واکنش بهتری داشته باشد. به نظر می رسد میثاق در بازی بعد هم فیکس باشد.

علیرضا محمد: تلاش زیادی در این بازی کرد که بتواند نظر کادرفنی و هواداران را جلب کند و انصافا نسبت به بازی های گذشته بهتر هم بود. ولی کماکان در ارسال ها ضعف دارد. محمد یک رقیب سرسخت به نام شیث رضایی هم دارد که می تواند در دیدارهای آینده موقعیتش را به خطر بیندازد.

محمد نصرتی: کاپیتان پرسپولیس در این دیدار به عنوان رهبر خط دفاعی عمل می کرد. نصرتی در این بازی باز هم اشتباهاتی داشت که هر کدام از آنها می رفت تا دروازه سرخپوشان پایتخت را تهدید کند. نصرتی مدافع خوبی است اما گاهی اوقات اشتباهات مرگبارش می رود روی اعصاب هواداران. او باید این معضل را برطرف کند.

علیرضا نورمحمدی: او هم همانند نصرتی مرتکب اشتباهاتی شد و همینطور باید مشکل کند بودنش هم برطرف شود. در کل عملکرد عمق دفاع پرسپولیس در این دیدار چنگی به دل نزد و استیلی باید در آستانه دربی پایتخت فکری بحال آن بکند.

ابراهیم شکوری: بد کار نکرد. در بعضی از صحنه ها بازیکن خوبی نشان داد و در توپ گیری هم عملکرد مطلوبی داشت. ولی باز هم باید بهتر از این ها شود.

مازیار زارع: دونده و پرتلاش. بالاخره به ترکیب اصلی رسید و به تیم ملی هم دعوت شد. زارع با استفاده از قدرت بدنی بالایش می تواند یکی از بهترین هافبک های دفاعی ایران باشد به شرطی که بازی با توپش تقویت شود. او در این بازی عملکرد مثبتی داشت.

حسین بادامکی: نسبت به بازی های قبل او را کمتر در زمین دیدیم. شاید هم وظایفش در این بازی فرق می کرد. در کل اگر آن موقعیت را اواخر بازی تبدیل به گل می کرد می توانستیم به او نمره قبولی بدهیم.

محمد نوری: در غیاب کریمی وظیفه سنگینی داشت اما تا حدود زیادی توانست انتظارات را براورده کند. در امر بازیسازی خوب بود و مهاجمان را تغذیه می کرد. باید دید در دیدارهای آینده و در کنار کریمی چه خواهد کرد.

غلامرضا رضایی: مهاجم سرعتی پرسپولیس در این بازی هم پرتلاش بود و با فرار های بی امان برای خود فرصت گلزنی ایجاد می کرد اما سرانجام موفق به گلزنی نشد. رضایی با کمی دقت و نیز شرکت در کار گروهی می تواند بهتر از این هم باشد. همانطور که دوباره به تیم ملی هم دعوت شد.

حمید علی عسگری: جوان آینده دار پرسپولیس در بازی با نفت در جناحین عملکرد بدی نداشت. او دومین بازی خود را در این فصل برای سرخپوشان انجام داد و هنوز کمی ناآمادگی و ناهماهنگی با سایر بازیکنان در او مشاهده می شود که با انجام تمرینات بیشتر می تواند به مانند فصل قبل خوش بدرخشد.

*جواد کاظمیان: زدن چهار گل در دو دیدار و هتریک در دومین بازی فصل، نشان از آمادگی یک بازیکن دارد. کاظمیان که در حال حاضر فوق العاده با انگیزه نشان می دهد، با درخشش در این بازی خود را به کارلوس کیروش هم نشان داد. او با ادامه همین روند قطعا می تواند به پیراهن تیم ملی هم فکر کند.

حمید استیلی: سجده شکر در انتهای بازی نشان از اهمیت بالای این برد برای استیلی دارد. او بالاخره به اولین برد با تیمش رسید و تا حدودی فشار روانی را از روی خودش کم کرد. در این بازی نسبت به  دیدارهای گذشته تیم را بهتر ارنج کرده بود و نتیجه اش را هم دیدیم. او به قولش عمل کرد و در هفته پنجم به اولین پیروزی رسید. استیلی در ادامه، راه بسیار سختی را پیش رو دارد.

شاد باشید!

 

     شب گذشته و در چارچوب رقابت های لیگ یازدهم و در هقته پنجم سرانجام شاهد اولین برد سرخپوشان بودیم. بردی دلچسب که قطعا در ادامه روحیه مضاعفی برای تیم خواهد بود. دیدار این دو تیم درحالی برگزار شد که خیلی ها منتظر یک ناکامی دیگر برای حمید استیلی و شاگردانش بودند و خود را که یک پرسپولیسی واقعی تلقی می کردند! و از ابتدای لیگ سنگ دیگران را به سینه می زدند، برنده بدانند. اما سرخپوشان با همت عالی و در شبی که کاپیتان تاثیر گذار خود یعنی کریمی را هم نداشتند با سه گل حریف خود را از پیش رو برداشتند.

     شاید خیلی ها بگویند که حریف پرسپولیس چندان تیم قدرتمندی نبود و در دیدارهای آینده که حریفان به مراتب سخت تری را پیش رو دارد دوباره روند ناکامی های آن شروع خواهد شد. ولی این عزیزان بدانند در مواقعی که یک تیم در یک شرایط بحرانی به سر می برد فقط یک پیروزی روحیه بخش می تواند این تیم را به حال عادی برگرداند. حال این برد به هر نحوی و در مقابل هر تیمی باشد. ضمن اینکه بارها ثابت شده است که پرسپولیس در مقابل تیم های بزرگتر بهتر کار می کند؛ از جمله حریف بعدی پرسپولیس یعنی ذوب آهن اصفهان.

جواد برمی گردد

     شماره 9 رویایی پرسپولیس این بار با پیراهن 17 خاطرات چند سال پیش را برای ما زنده کرد. کاظمیان شب گذشته شمه هایی از آن جواد سابق را به نمایش گذاشت. او موفق شد با زدن سه گل روحیه بخش پرسپولیس را به میادین بازگرداند. همانطور که در پست قبلی هم گفتم او هم اکنون با انگیزه ترین بازیکن در میان سایرین است و این را به وضوح در این بازی دیدیم. مطمئنا وی اگر همین روند را ادامه دهد می تواند به پیراهن تیم ملی هم فکر کند. به هر حال زدن 4 گل در دو دیدار آمار بسیار خوبی برای او می تواند باشد. کاظمیان در حال حاضر به همراه انصاریفرد در صدر برترین گلزنان لیگ قرار دارد.

به امید روزهای بهتر...

ترکیب احتمالی

 

    سلام عرض می کنم خدمت دوستان گل پرسپولیسی. توی این پست می خوام ترکیب احتمالی پرسپولیس رو مقابل صنعت نفت بزارم. البته ارنج من ممکنه با نظرات خیلی ها فرق داشته باشه! در ضمن ببخشید اگه می بینید بعضی جاها کتابی می نویسم بعضی جاها هم به زبان محاوره ای! آخه گاهی اوقات وقت کم میارم:

دروازه بان:

میثاق معمارزاده؛ بعد از چهار بازی که حقیقی سنگربان پرسپولیس بود، احتمالا این بار نوبت میثاق است. خوردن هفت گل در چهار بازی می تواند دلیل قانع کننده ای برای نیمکت نشینی حقیقی و جایگزینی معمارزاده به جای وی باشد.

مدافعان:

محمد نصرتی؛ اعتقاد ویژه ای که استیلی به این بازیکن دارد و با توجه به عملکرد نه چندان خوب سایر مدافعان تا الان بهترین گزینه برای عمق دفاع پرسپولیس بود. اما گویا استیلی درباره او دچار تردیدهایی شده است و اگر شیری را به جای او در ترکیب دیدید زیاد تعجب نکنید.

علیرضا نورمحمدی؛ نسبت به شیری و ممدوتال در شرایط بهتری است و زوج خوبی برای نصرتی در خط دفاعیست.

شیث رضایی؛ از آنجایی که از بند مصدومیت رها شده است و استیلی هم از عملکرد محمد در دیدار مقابل مس رضایت کافی نداشت باید شاهد حضور دوباره او در پست دفاع راست باشیم. البته علی عسگر هم آلترناتیو خوبی برای او به حساب می آید.

ابراهیم شکوری؛ در دیدار مقابل مس سرچشمه چندان عالی نبود ولی باتوجه به این که کماکان تنها مدافع چپ تخصصی تیم است، باید باز هم او را در سمت چپ خط دفاعی ببینیم. مگر اینکه استیلی هم همانند دایی بخواهد از علی عسگر در پست های دفاعی استفاده کند.

هافبک ها:

سامان آقازمانی؛ با توجه به ناآمادگی زارع و اینکه به جز او تنها هافبک دفاعی تخصصی است به احتمال فراوان در این دیدار هم فیکس خواهد بود.

حسین بادامکی؛ او هم تنها گزینه برای پست هافبک دفاعی مکمل سرخ هاست و در دیدارهای گذشته هم عملکرد بدی نداشته است.

محمد نوری؛ با توجه به غیبت کریمی قطعا فیکس پرسپولیس است. باید دید در غیاب کریمی و آزادی عمل بیشتر او در این بازی چه خواهد کرد.

غلامرضا رضایی؛ بازیکن سرعتی پرسپولیس یکی از مهره های کلیدی حمید استیلی به شمار می رود. هرچند که از دوران اوج خود فاصله گرفته است ولی در حال حاضر هم بازیکن کارامدی است. رضایی در این دیدار گوش راست پرسپولیس خواهد بود.

جواد کاظمیان؛ گلزنی او در اولین دیدار رسمی اش به همان اندازه کافیست تا در این بازی هم فیکس تیم شود. به جرات می توان گفت او هم اکنون با انگیزه ترین سرخپوش در بین سایر بازیکنان است و استیلی نمی تواند از انگیزه او چشم پوشی کند. کاظمیان احتمالا در این دیدار هم از سمت چپ نفوذ خواهد کرد.

مهاجم:

وحید هاشمیان: در مورد این پست تردیدهایی برای من وجود دارد چون مشخص نیست که اصلا هاشمیان به این بازی می رسد یا نه. به هر حال اگر این بازیکن مصدومیتش برطرف شد، با توجه به غیبت اولادی و نوروزی قطعا تک مهاجم تیم خواهد بود و گرنه باید شاهد تغییراتی در ترکیب نفرات تیم باشیم. مثلا حضور کاظمیان یا رضایی در خط حمله و بازگشت علی عسگری یا فشنگچی به هافبک.

خب این ارنجی که من گذاشتم فقط نظر شخصی من بود. امیدوارم که حداقل نصف این ترکیب برای بازی چهارشنبه شب درست از آب در بیاد تا ما هم پیش دوستان ضایع نشیم!

در کل امیدوارم با هر ترکیبی که تیم به میدان میره اولین پیروزی کسب بشه، انشاالله.

یا حق...

 

      حضور مربیان و بازیکنان خارجی در این چند سال اخیر در فوتبال ما زیاد شده است. ولی آیا این خارجی ها چیزی به فوتبال ما اضافه می کنند یا فقط مبالغ هنگفتی از ما می برند؟ آیا مربیانی چون سوبل، اشمیت، آری هان، دنیزلی، کرانچار، بگوویچ، میاچ و این اواخر سومدیک منفعتی برای پرسپولیس داشته اند؟ آیا مربیانی مثل رونلد کخ، تئودور یونگ، روته مولر و یورگن گده در استقلال فایده ای برای این تیم داشته اند؟ البته خودم امثال دنیزلی را خیلی قبول دارم و یکی از آرزو هایم سرمربی گری دوباره وی در پرسپولیس است ولی آیا از دنیزلی در تیم های فصل بعد پرسپولیس اثری مشاهده شده است؟

      واقعیت این است که مدیران ما متاسفانه از مربیان فقط برای موفقیت های مقطعی استفاده می کنند. مثلا اگر مربی باکلاسی مثل دنیزلی بر تیم های پایه پرسپولیس هم نظارت ویژه داشت، الان چند بازیکن جوان و با استعداد نداشتیم تا دیگر منت این و آن را نکشیم؟ به هر حال باید دید مربیانی مثل سومدیک و گمالوویچ که در این فصل به پرسپولیس اضافه شده اند هم عملکردی مشابه مربیان گذشته دارند یا خیر. همینطور مربی مثل میشاییل هنکه که استقلالی ها کلی برای او سر و دست می شکستند و خود را بواسطه جذب او برنده و پرسپولیس را بازنده نقل و انتقالات می دانستند! ارزش این همه جار و جنجال حاجی را دارد یا نه.

      اما بازیکنان؛ سوالی که برای من پیش آمده است این است که چرا تیم های سرشناسی مثل پرسپولیس و استقلال از جذب یک بازیکن خارجی توانمند عاجزند در حالی که خیلی از تیم های شهرستانی بازیکنانی را جذب می کنند که اصلا قابل قیاس با این ها نیستند. البته در این بین یک استثنا یعنی هوارملامحمد هم وجود دارد. اما چرا یک گروهی مخصوص فقط برای جذب بازیکن خارجی تشکیل نمی دهند تا سالانه کلی پول از کف آنها نرود؟ فقط از روی سی دی و یا تمرین چند روزه که نمی شود یک بازیکن را کاملا شناخت. به عنوان مثال ادینهوی برزیلی در ابتدا فقط با 40 هزار دلار به مس آمد و حالا مبلغ قراردادش آنقدر بالا رفته که همین تیم توانایی پرداخت آنرا ندارد! خب چرا نباید تیمی مثل پرسپولیس هم صاحب بازیکنی همانند ادینهو شود؟ چرا باید سالانه کلی پول از بیت المال به هدر رود؟

اما نتیجه می گیریم که در کل خارجی ها فقط از فوتبال ما می برند.

تا الان 4 هفته از بازی ها گذشته است و مربیان کماکان به دنبال شناخت ترکیب اصلی تیم خود هستند و بعضی ها هم آن را پیدا کرده اند. اما در این بین حمید استیلی همچنان به دنبال یافتن نفرات اصلیش است هنوز به ترکیب دلخواه خود نرسیده است. مطمئنا یکی از دلایل این امر حضور بازیکنان جدید در تیم می باشد. بازیکنانی که هر کدام به نوعی جایگزین بعضی دیگر شدند.

حال می خواهم مقایسه ای داشته باشم بین بازیکنان جدید و بازیکنانی که از تیم رفته اند و در آخر نتیجه بگیریم که آیا تیم به لحاظ بازیکن وضعیت بهتری نسبت به فصل گذشته دارد یا خیر.

رحمان احمدی-میثاق معمارزاده:

احمدی هم اکنون دروازه بان با تجربه ایست و با توجه به سن و سالش انتظار شماره یک بودن را دارد. که همین امر باعث جدایی او از پرسپولیس شد. در فصلی که گذشت می توان گفت عملکرد متوسطی داشت اما جانشین او یعنی معمارزاده در فولاد خوش درخشید و خودم هم به شخصه میثاق را بیشتر از او قبول دارم. به طور کلی می توان گفت پرسپولیس در خط دروازه تقویت شده است.

سپهر حیدری-محمد نصرتی:

در اینکه حیدری یکی از با متعصب ترین بازیکنان پرسپولیس در این چند فصل اخیر بوده است شکی نیست و گل دقیقه 96 او به سپاهان هم هرگز از یاد ها نخواهد رفت. اما سپهر فقط در همان سال مدافع خوبی تلقی می شد و بعد از آن افت زیادی کرد. کسی جانشین او شد که تجربه بسیار زیادی از حضور در تیم ملی گرفته تا بازی در لیگ امارات دارد. نصرتی با کوله باری از تجربه و حالا پخته تر از چهار سال پیش به پرسپولیس بازگشته است. البته نصرتی هم ضعف های کمی ندارد و بازی روی زمینش قابل بحث است. اما به هر حال می تواند جانشین خوبی برای حیدری باشد.

سکوبرت-ممدوتال:

سکوبرت در چند بازی که به میدان رفت مدافع بدی نشان نداد اما مصدومیت های پی در پی او باعث شد تا استیلی قید او را بزند و ممدوتال را جایگزین او کند. ممدوتال تا کنون تنها 30 دقیقه برای پرسپولیس به میدان رفته و مطمئنا هنوز قضاوت درباره او زود است اما اگر وضعیت او به همین منوال پیش برود می توان گفت در این مورد پرسپولیسی ها پسرفت داشته اند.

مجتبی زارعی-جواد کاظمیان:

زارعی زمانی که به پرسپولیس آمد خیلی ها نسبت به انصاریفرد مدیر عامل وقت پرسپولیس بابت این خرید انتقاد کردند. اما همان زمان او قول داد تا زارعی بهترین بازیکن پرسپولیس شود! زارعی بهترین بازیکن نشد ولی در ابتدای کار انصافا خوب کار کرد و در مقطعی به تیم ملی هم دعوت شد اما در ادامه افت کرد و در سال دوم هم خیلی دور از انتظار ظاهر شد. زارعی از پرسپولیس رفت تا کاظمیان جانشین او شود. بازیکنی که زمانی برای خود ستاره ای بود و رویای لژیونر شدن به اروپا را در سر می پروراند ولی متاسفانه همانند خیلی های دیگر با حضور طولانی مدت در لیگ امارات فوتبال خود را تباه کرد. کاظمیان به امید بازگشت به روزهای اوج به پرسپولیس برگشته است و اگر این اتفاق رخ دهد پرسپولیسی ها در این مورد خوب عمل کرده اند.

مهدی شیری-علی کریمی:

در این مورد چیز زیادی نمی نویسم چون اصلا لازم به توضیح نیست! فقط تا این حد می گویم که این خرید برگه برنده سرخ هاست.

اشپیتیم آرفی-مهرداد اولادی:

آرفی زمانی که به پرسپولیس آمد خیلی ها خط حمله پرسپولیس را تضمین شده می دانستند اما نشد که نشد! به نظر من باید به او بیشتر از این اعتماد می کردند ولی به هر حال آن مهاجم گلزن پیام را هیچ وقت ندیدیم. استیلی نام او را خط زد و اولادی را جانشین او کرد که او هم تا به این جای کار عملکرد قابل قبولی نداشته است و به نوعی می توان گفت تا این لحظه این جابجایی به کار پرسپولیس نیامده است.

جلال اکبری-؟

تیاگو فراگا-؟

سعید حلافی-؟

دفاع چپ، هافبک دفاعی و مهاجم نوک. بله این ها پست های سه بازیکن فوق هستند که تیم به جای این بازیکنان هیچ جانشینی را جذب نکرد و هم اکنون می بینید که دقیقا در همین سه پست تیم احساس ضعف می کند. امیدواریم به زودی جای این علامت های سوال نام بازیکنان جدیدی را ببینیم.

به طور کلی می توان نتیجه گرفت که پرسپولیس به لحاظ بازیکن نسبت به قبل تقویت شده است و اگر در سه پست نام برده شده بازیکنی موثر جذب شود واقعا از نظر بازیکن این تیم نسبت به فصل گذشته تیم بسیار بهتری است.

تا بعد...

در این پست جدول بازی های لیگ رو گذاشتم مخصوص موبایل هستش. خودم درستش کردم. دانلود کنید!

راهنمای دانلود: ابتدا یکی از لینک های زیر را copy کرده و در نوار مرورگر خود paste نمایید. سپس به سایت مورد نظر رفته و فایل را دانلود کنید.

سرور اول: http://www.mediafire.com/?ir5j0nlo39tehkw

سرور دوم: http://ifile.it/5ioldnx/MagicfBookCreator.jar

اول از همه سلام عرض می کنم خدمت اون دوستانی که لطف می کنن مطالب ما رو میخونن. نوکر همشون هم هستم!

شب های قدر نزدیکه و میگن توی این شب ها دعاها مستجاب میشه. می خواستم به عنوان برادر کوچکتر ازتون درخواست کنم جدا از دعاهای خودتون پرسپولیس رو هم توی این شب های عزیز فراموش نکنید. چقدر خوبه که با موفقیت یک تیم دل نیمی از مردم یک کشور شاد بشه. تیمی که روزگاری همه می ترسیدن رو به روش وایسن. حتی توی زمین خودشون هم دنبال مساوی بودن! نه مثل حالا که بعضا می بینیم تیم های شهرستانی که قدمتشون نصف پرسپولیس هم نیست میان جلوی ما قد علم میکنن. واقعا چی به سر این تیم اومده؟ مشکل بازیکن هان یا کادر فنی؟ مدیریت یا هواداران؟ اما مشکل هیچکدام از این ها نیست یا بهتره بگیم هر کدوم به نوعی در این موضوع دخیل هستن. چرا که اگه این طور نبود توی این چند سال با این همه تغییر مدیریت یا کادرفنی باید به یک تیم مدیریتی و فنی ایده ال می رسیدیم. من سنم به دهه 60 و اوایل دهه هفتاد قد نمیده اما مثل همه شما آوازه پرسپولیس رو توی اون سال ها شنیدم. زمانی که یک پرسپولیس بود و هوادارانش. اون زمانی که همه با عشق کنار هم بودن و هدف فقط موفقیت تیم بود و شادی دل هواداران نه مثل الان که... بگذریم!

توی این پست فقط می خواستم بیام و ازتون در خواست کنم که برای پرسپولیس دعا کنید تا دهه نود دوباره یاد دهه 60 و 70 رو زنده کنه. نه مثل دهه 80.

پس یه بار دیگه: عاشقان پرسپولیس، برای پرسپولیس دعا کنید!

                                                  خوشا دمی که رسد آرزو به حد کمال

                                               خوشا شبی که به عاشق رسد پیام وصال

                                                     تمام عمر اگر بگذرد به درد فراق         

                                                 چه غم؟ چون قلب بود از امید ما لامال

                                              از زندگانی هشتاد و چهارساله به است

                                            شبی که ارزش آن است بیش از آن همه سال

                                                دهند مژده به مهمانی خدای جلیل

                                              فرشـتــگان، به تشـرف بـه بـارگاه جلال

                                                  از میزبان یگانه به بندگان آرند

                                               درود و مژده رحمت، نوید استقبـال

                                              شگفت اینکه بود که روزهای مهمانی

                                            غـذای جـسم حـرام و شراب روح حـلال!

                                               چنین بود شب تقدیر تا طلیعه فجر

                                           کـه روشنـی دمد و تیرگـی رود بـــه زوال

                                             تو ناظم! ار به سر آمد زمان مهمانی

                                          بـشو غبـار غـم از چهـر خـود ز اشـگ زلال

                                          کسی بود به یقین رستگار در دو سرای

                                       کـه ماهـی از همـه سالـش بـود بـدیـن منوال